De Sakko-prijs voor Kunsten en Letteren 2008 is toegekend aan
Sjoerd van den Boom, beeldend kunstenaar te Bergen op Zoom
wegens zijn hoogwaardige en fijnzinnige schilderijen, waarin hij met een treffend kleurenpalet en een vaardige persoonlijke touch zijn diepzinnige filosofie over het menselijke communiceren van emoties op uitermate artistieke wijze weet vast te leggen. In dit streven heeft de laureaat getoond te beschikken over een grote mate van ambachtelijkheid waarbij creativiteit en op werken gericht ethos hand in hand gaan. Ook toont de laureaat zich een gedreven dienaar van zijn kunstvorm door zijn activiteiten op het terrein van de begeleiding van studenten waarbij het bijzondere vermelding verdient dat Sjoerd ook leerlingen uit de kring van verstandelijk gehandicapten weet te motiveren tot het ontdekken en benutten van de eigen talenten. Daarbij heeft hij zich weten op te werpen als ambassadeur van zijn metier door het (mede) organiseren van op de samenleving gerichte activiteiten. Hij is daarbij niet wars van publiciteit. Mede door de interlokale en internationale uitstraling van zijn activiteiten heeft de jury vastgesteld dat Sjoerd van den Boom hiermee een belangrijke bijdrage levert aan het artistieke leven en de culturele uitstraling van stad en land van Bergen op Zoom.
Bergen op Zoom, 8 november 2008
Toespraak Sjoerd van den Boom, 8 november 2008
Vriendinnen en vrienden van de Sakko Cultuurprijs.
Het is mij, zoals elk jaar weer, een aangenaam genoegen hier voor U te staan om aan U de laureaat van dit jaar te mogen voorstellen. Sjoerd van den Boom, geboren en getogen in deze stad, beeldend kunstenaar. Getrouwd met Jessica en vader van Tess en Babs.
Uit recente publicaties heeft U al kunnen vernemen dat Sjoerd een extroverte persoon is, en ook graag zelf aan het woord is en dat hij het heel moeilijk vond om over deze prijs een paar weken zijn mond te moeten houden. Zwijgen zit er niet zo ingebakken en ook nu zit je al weer klaar om dingen te gaan zeggen, maar we zullen je nog even tergen in de rol van toehoorder.
Wie is Sjoerd van den Boom? Een gemiddeld Bergs knulletje, opgegroeid rond de Arnoldus Asselbergsstraat, leerling van de Aloysiusschool, in de tijd dat dat nog een jongensschool was, en vervolgens naar het Moller, wel gemengd.
Al op de lagere school was duidelijk dat Sjoerd goed kon leren en vlot kon tekenen. En als je snel klaar was met je taken mocht je een boek gaan pakken en wat voor je zelf doen en dat waren toen al kunstboeken … lezen, kijken, natekenen.
Op het Moller, tijdens zijn tienerjaren, kwam daar een passie voor muziek bij. En je kreeg goede leermeesters. Fons Gieles op school en Joop Mijsbergen in zijn atelier. Mensen die jou op weg gezet hebben. Na de middelbare school koos je voor de kunstacademie, maar dan kunsthumaniora in Antwerpen.
Je vertelde mij dat je eigenlijk al heel lang wist wat je wel en wat je niet wilde. De zakenwereld, het wereldje van o.a. je vader, dat was het jouwe niet. Het moest richting kunst gevonden worden. Dat je uiteindelijk als kunstbeoefenaar weer op een hele zakelijke manier te werk moet gaan, daar heb je als tiener niet bij stilgestaan natuurlijk. In kamer van koophandel termen ben je een zzp-er, een zelfstandige zonder personeel, maar wel met een bedrijfsplan en klanten en nota’s en boekhouding en eigenlijk doe je dat stukje ook met groot plezier.In Antwerpen leerde je dat creatief kunstenaar zijn wat anders is dan door het raam staren en wachten op inspiratie. Het is gewoon gaan zitten en aan het werk gaan. Dat ben je gaan doen.
In jouw werk is wel een heel duidelijke ontwikkeling vast te stellen. Aanvankelijk ben je heel erg bezig geweest met realistisch werk, figuratief, landschappen, portretten. In oude recensies uit je plakboek kan men lezen dat je toen wel de schilder van de aardkleuren werd genoemd of de schilder van de warme kleuren.
Je werkte toen heel planmatig: eerst studie maken over een bepaald onderwerp, boeken erbij, foto’s, prenten, en vervolgens bedenken wat jij daarvan op het doek wilde vastleggen, dan schetsen en studies maken en dan alles uitwerken. Ambachtelijk kunstschilder, zou je zeggen.
Op een dag heb je het roer omgegooid wat betreft je werkwijze en je onderwerpen. Je verliet het figuratieve en ging je concentreren op abstracte vormen. Daarbij ging je niet meer te werk via een uitvoerige voorbereiding inclusief het maken van schetsen. Nu ging je staan voor een leeg doek, een grote witte kaart, een carte blanche, en probeerde je in jezelf te kijken. Waar sta je, hoe sta je in het leven, wat is de kleur van je dag, de kleur en vorm van je gevoel, je emotie.
Schilderijen zijn spiegels. Spiegels van jezelf. Ze gaan over eigen emoties, vertaald in kleuren en vormen op een doek. Kleurkeuze, compositie, gebruikte techniek, soms verstild, soms met veel beweging. Zo werd je je eigen observator
En ….. zo zei je zelf …… soms zie ik met verbazing met mijn eigen ogen wat mijn eigen handen hebben gedaan met de roerselen van mijn eigen ziel. Kunst geeft een stukje van jezelf bloot. Soms heb je meer dan 1 doek nodig, maar dat kan ook, want dan wordt het bijvoorbeeld een drieluik.
En zoals elk mens op z’n tijd z’n pyjama aantrekt en alles van de voorbije dag achter zich laat, zo heb jij ook geleerd om al die vormen en kleuren los te laten en door te gaan naar het volgende. Wat geproduceerd is moet z’n eigen weg gaan. Oude kleren van gisteren.
Maar je bent niet alleen denker en schilder maar ook een doener, je wilt communiceren. Deels via die schilderijen natuurlijk, die z’n weg vonden via galeries en tentoonstellingen naar verzamelaars in binnen en buitenland. Maar ook wil je communiceren door het hebben van heel veel contacten.
Daarbij bruis je van de ideeën. Mensen vinden in jou al heel snel een bondgenoot als het gaat om het realiseren van nieuwe activiteiten of plannen in de stad. En daar is een behoorlijke lijst van te maken. Zo stel je jezelf en je talenten in dienst van de samenleving.
En heel slim probeer je om te gaan met de spagaat die dat weer oplevert:
Samenwerken prima, maar je wilt wel altijd je zelfstandigheid bewaren
Hoe is het nu:
Je geeft een vast aantal dagen les. Je werkt een vast aantal dagen in je atelier aan je vrije werk. En je investeert in de samenleving.
In het lesgeven help je je cursisten om ook weer zichzelf te schilderen. Het gaat daarbij om techniek, kennis van stijlen, kleurmenging en dergelijke, maar ook om de weg die mensen moeten gaan om bij hun eigen emoties te komen. Schilderen helpt hen om die emoties onder ogen te komen ….. letterlijk voor zich, ….. of juist ook soms om eelt op de ziel te kweken voor het leven van alledag.
En dat alles altijd met een rustig muziekje op de achtergrond.
Het is voor jou 1 van de manieren om je vak uit te dragen. Dat kan ook via workshops ….. een 1-daagse voor een groep collega’s of zo.
Ook heb je de begeleiding op je genomen van een aantal mensen die met beperkingen moeten leven. En dan blijken die beperkingen heel vaak geen belemmeringen te zijn.
Kunst brengt mensen bij elkaar, is daarbij jouw motto, nou dat is vandaag in ieder geval ook wel gelukt.
Als professioneel kunstenaar heb je je weg gevonden en blijf je met verrassing uitkijken naar hoe die weg verder gaat.
Jouw kunstwerken vinden hun weg. Als ambassadeur van je eigen kunstvorm timmer je aan de weg. Je stelt je talent in dienst van de samenleving.
Dat alles doe je op een kwalitatief zeer hoog niveau en daarmee ben je een drager van cultuur in de samenleving van onze stad en gemeente. En als je dan bedenkt dat cultuur wel het cement van de samenleving wordt genoemd, mogen we vaststellen dat je met dit alles een onmisbare bijdrage levert op het palet van stad en land van Bergen op Zoom.
Natuurlijk is er nog veel meer over Sjoerd te vertellen.
- Dat hij veldtekens heeft ontworpen en prinsenwagens. - Dat hij een fervent amateur musicus was en soms nog is. - Dat hij soms ook beelden maakt en o.a. de kop van Piet Verhage in brons heeft vereeuwigd. - Dat hij als stem van de peperbus niet alleen GROOT EN KLEIN heeft mogen vermaken maar zelfs de koningin de schrik van haar leven heeft mogen bezorgen. - Dat zijn vader heel vroeger bij de jury van de Sakko-cultuurprijs betrokken was en dat Sjoerd dus alle eerdere oorkondes voor Sakko-prijs winnaars met de hand heeft ingekleurd. - En dat Sjoerd daarom nu de meest unieke oorkonde krijgt overhandigd want ….. ingekleurd door Jan Wessendorp.
Bergen op Zoom, 8 november 2008
Namens de jury, Namens Sakko b.v.,
Willem Vermeulen, voorzitter. Peter Etman, directeur