De Sakko-prijs voor Kunsten en Letteren 2013 is toegekend aan
Jean-Paul Heck, muziekjournalist te Bergen op Zoom,
vanwege de hoge kwaliteit welke zijn journalistieke werk kenmerkt. Mede door de eigen ervaringen die Jean-Paul opdeed als musicus, heeft hij de eigenschap om de juiste toon te treffen tijdens zijn gesprekken. De door hem ondervraagde muzici laten zich vol vertrouwen aan Jean Paul kennen en dit klinkt op zo’n manier door in de verslaglegging dat de lezer de indruk krijgt zelf aan tafel te zitten bij zijn of haar idool. Jean-Paul Heck geniet het vertrouwen van de internationale gemeenschap van musici en derhalve krijgt hij toegang tot de absolute wereldtop. Ook vinden zijn interviews hun weg naar publicaties wereldwijd.
Na correspondentschappen voor diverse regionale en nationale dag- en weekbladen wijdde Jean-Paul Heck zich aan de oprichting en het (hoofd)redacteurschap van enkele muziekbladen. Zo heeft of had hij bemoeienis met o.a. Aloha, OOR en Jazzism. Daarnaast was hij hoofdredacteur van het magazine Off the record en tegenwoordig in diezelfde functie bij het popmagazine Muziek.nl Magazine. Tevens is Jean-Paul muziekjournalist bij de DePersdienst (DPD) van uitgeverij Wegener. Zijn aandacht gaat o.a. uit naar Jazzmuziek maar vooral en met name de Popmuziek.
Jean-Paul Heck, Steenbergenaar van geboorte, is sinds lang inwoner van Bergen op Zoom en heeft zijn talenten ook beschikbaar gesteld aan activiteiten in onze stad. Zo is hij ondermeer als adviseur betrokken bij gebouw T, is hij voorzitter van de jury van het Dweilbandfestival en betrokken bij het initiatief om in 2014 een festival van de grond te tillen onder de titel “Plaatpop”.
Met dit alles levert Jean-Paul Heck niet alleen een belangrijke bijdrage aan de kunsten en letteren in het algemeen maar ook aan het muzikale leven en de culturele uitstraling van stad en land van Bergen op Zoom.
Toespraak Jean-Paul Heck:
Vriendinnen en vrienden van de Sakko Cultuurprijs.
Ik begin elk jaar zo …….
Het is mij, zoals elk jaar weer, een aangenaam genoegen hier voor U te staan om aan U de laureaat van dit jaar te mogen voorstellen.
Maar dit jaar moet mij eerst iets van het hart …. Zoals elk jaar is ook dit jaar de selectie van onze prijswinnaar op een bijzonder goede manier verlopen en kwam de jury unaniem tot haar oordeel. Tijdens de laatste zitting moest ik melden dat Marian Mennes er niet bij kon zijn wegens ziekte. Wel had ik haar nog telefonisch gesproken over de mogelijke kandidaten die in het selectieproces naar boven waren komen drijven en ze had haar enthousiasme over hen uitgesproken.
Kort daarna overleed ze …. nog geen 60 jaar oud.
Bijna voltallig namen we als jury afscheid van haar op 18 oktober j.l.
We denken aan Bas, haar partner, en aan hun kinderen en verdere familie
En als ik Marian een beetje kende …… zou ze willen …. dat ik nu ga zeggen ….. vriendinnen en vrienden van de Sakko cultuurprijs …… Het is mij, zoals elk jaar weer, een aangenaam genoegen hier voor U te staan om aan U de laureaat van dit jaar te mogen voorstellen:
Jean-Paul Heck, muziekjournalist en ook nog een beetje musicus.
Dat beetje musicus, daar is het eigenlijk allemaal mee begonnen. Al heel jong was Jean-Paul een enthousiast slagwerker …… dat begon zo jong dat hij nu al toe is aan de fase van het organiseren van een reünie. Juist vanavond komt de groep “tussen haakjes” bij elkaar, voor het eerst sinds 28 jaar, om gebouw T onveilig te maken. De ondersteunende PR voor deze reünie via de Sakko-prijs is indrukwekkend natuurlijk.
Op het Moller, de middelbare school, is er op het gebied van muziek heel wat afgeëxperimenteerd. Waarschijnlijk ook wel op andere gebieden ….. want ieder geval was je ook al bezig met het schrijven van allerlei stukjes en werkte je mee aan de schoolkrant en andere publicaties.
Muziek – en/of - schrijven …. Toen al een dilemma
De muziek full-time en professioneel beoefenen dat werd het toch niet.
Het werd de pen in plaats van de trommelstok. Jean-Paul wilde de school voor de journalistiek doen. Maar ja, numerus clausus, met andere woorden, je werd uitgeloot. En wat kan je dan doen als iemand die een aardig roffeltje kan trommelen, een goed stukkie kan schrijven en ook nog met een vlotte babbel ……? Dan kan je altijd nog naar de Pabo.
En zo stond Jean-Paul op een goede dag voor de klas.
Misschien was dat wel in de jaren dat de onderlinge competitie van leerlingen niet zo werd gewaardeerd, maar het zou kunnen dat in jouw klassen dat anders toeging, want je vertelde me dat 1 van je drijfveren altijd geweest is, dat wat je ook doet …. Dat je daarin de beste wilt zijn. Uit het Bergse circuit heb ik begrepen dat je inderdaad een topleraar was.
Je was tijdens de schoolperiode, en tijdens de pabo en dus ook tijdens je werk als meester al correspondent en al jong bleek je daar een talent voor te hebben. Als jij stukjes schreef werden die met groot enthousiasme ontvangen, gepubliceerd en gelezen.
Je stapte langzaam over naar de journalistiek …… ook schrijven over brandjes en omgewaaide schuttingen …… maar vanaf 1995 kon je voor 100% in dat vak aan het werk met als specialiteit …. Muziek, en dan vooral popmuziek en ook jazz.
In de jaren die volgden groeide je telkens een maatje groter ….. het werk voor de Brabantse bladen groeide uit naar werk voor landelijke bladen en op een gegeven moment vond jouw werk ook z’n weg in vertaalde vorm naar andere delen van europa en zelfs de grote plassen over.
Een aantal jaren geleden zijn er een serie artikelen van je verschenen in een boek met de woeste titel: Fuck you very much ……. En daar zit een heel verhaal aan vast …. En dat verhaal moet U maar zelf eens met Jean-Paul doornemen. Maar het boek is een aanrader en er komt een vervolg. De titel is een verhaal op zich, maar de subtitel vond ik ook wel aardig. Je zou denken aan zoiets als … in gesprek met supersterren ….. of ….. Jean-Paul Heck in gesprek met supersterren …… maar de volledige titel is …..
Fuck you very much ….. Supersterren in gesprek met Jean-Paul Heck.
Is er een geheim? Waarom zouden mensen als Paul McCartney, Amy Winehouse, David Bowie …. leden van De Eagles, Oasis, meat Loaf en noem ze maar op ….. de top van de top …… waarom zouden deze mensen hun vertrouwen stellen in zo’n menneke uit Nederland die dan ook nog het liefst vanuit Hilversum en de grachtengordel en andere delen van de Randstad …. “waar het nu eenmaal allemaal gebeurt” …. ’s avonds richting het zuiden koerst om z’n bedje in Bergen op Zoom op te zoeken.
Nou, daar is wel wat over te zeggen ….. je moet lef hebben, willen reizen, ontspannen zijn op het juiste moment en zorgen voor basiskennis. Dat is ongeveer de samenvatting die je mij gaf.
Nou ….. Basiskennis dat lukt wel ….
Het woordje basis is daarbij een eufemisme …… Jean-Paul is een wandelende encyclopedie. Hoewel dat een ouderwets woord is. Een ratelende google-site moet je misschien zeggen. ….. zorg dat je goed voorbereid bent …. Zo vatte je het zelf samen.
En dan lef en ontspannen zijn ….. nou, kijkt U zelf maar …… dat lukt ook. Bijzonder is dat je in ontmoetingen je altijd richt op die ander, hen serieus neemt zoals ze zijn. Dat is bijvoorbeeld te merken in je gesprek met Meat Loaf. Je hebt geen oordeel over de leefwijze van mensen en daardoor stellen ze zich open voor jou.
Reizen, ja graag …. Maar wel snel terug, want er gebeurt hier ook zo veel. En dan is er je zoon Thom en Petra
Lef, goed voorbereid zijn, ontspannen zijn, maar dat is niet het hele verhaal natuurlijk.
Dat je zelf aan het vak van musicus hebt geroken scheelt ook weer heel veel. Op z’n minst kun je je verplaatsen in het leven van de mensen die je interviewt.
Maar er is meer voor nodig. Wat je vooral uit moet stralen is dat je niet met jezelf bezig bent maar echt met die persoon tegenover je. Je bent op visite in zijn of haar leven. Het gaat niet om jou. En als je dan ook nog aanvoelt wat er zo’n beetje leeft in dat wereldje, daar op in kunt zoomen, dan kom je tot echte ontmoetingen …… keukentafelgesprekken soms, letterlijk, ……. met mensen die achter hoge hekken leven en zich verschuilen voor de medemensen.
Maar ook dan zijn we er nog niet, want alle informatie moet vervolgens lezenswaardig worden verwerkt. En hier begint iets door te klinken waarom jouw werk prijzenswaardig is. In ieder geval volgens de jury van de Sakkoprijs voor kunsten en letteren …… wij vinden dat jouw werk van literaire kwaliteit getuigt ….. qua inhoudt: je hebt een zelfstandig oordeel, je geeft op een kwalitatief hoog niveau je mening, niet altijd politiek correct maar dat maakt je tot een autonoom en origineel schrijver. En ook qua vormgeving. Het verveelt niet snel om jouw werk te lezen ….. zelfs voor de gemiddelde buitenstaander.
En dan is er nog veel meer te vertellen. Dat je inmiddels ook het werk van redacteur hebt opgepakt en van jurylid, hoofdredacteur van het grootste muziekblad van Nederland ….. want je wilt de beste zijn en dus de grootste oplage realiseren. En nu ook werkzaam bij de landelijke radio en TV
Maar ook dat je gezellig meespeelt met locale bands en dat je voorzitter bent van het Bergse dweilbandfestival ….. voor onze gasten …. dat is echt heel wat hier ……
Jouw werk, de kwaliteit ervan, de hoeveelheid, de impact, wereldwijd maar ook locaal, en de persoon die je in onze stad bent ……. Dat alles bracht ons tot het unanieme besluit om de Sakko prijs voor kunsten en letteren 2013 te geven aan Jean-Paul Heck.
Bergen op Zoom, 9 november 2013.
Namens de jury, Namens Sakko b.v.,
Willem Vermeulen, voorzitter Peter Etman, directeur